தனது தந்தையுடன் காட்டில் வேலை பார்த்து வந்த தாலூத்தை – கழுதையைக் காணவில்லை என்று தேடி வந்தவரை – இறைத்தூதர் அஸ்மவீல் தாலூதிடம் தலைவருக்கான பொறுப்பைத் தந்தார். அனுபவமில்லாத தன்னால் எப்படி இப்படியான பொறுப்பை ஏற்க முடியும் என்று தாலூத் தயங்கியபோது, அதற்கு இறைத்தூதர் “அல்லாஹ் தான் நாடியோருக்கு அரச அதிகாரத்தை வழங்கும் விசாலமான கொடையுடையவன். அவனுக்குத் தெரியும் நீங்கள் தகுதியுடையவரா இல்லையா என்று. அவன் எல்லாவற்றையும் நன்கறிபவன்” என்று கூறினார்.கொடியவன் ஜாலூத்தை எதிர்த்து இஸ்ராயீலர்களுடன் படை திரட்டி தாலூத் புறப்பட்டார். இந்தப் படைகளோடு தாவூத் (அலை) அவர்களின் தந்தையும் அவருடைய சகோதரர்களும் இணைந்து கொண்டார்கள். தாவூத் (அலை) குடும்பத்திலேயே அவர்தான் இளையவராக இருந்தார். அவர் தேவையான உபகரணங்களையெல்லாம் தூக்கிக் கொண்டு வரும் பணியில் இருந்தார்.

தாலூத் படைகளுடன் புறப்பட்டபோது ஓர் ஆற்றைக் கடக்கவிருப்பதை அறிந்து, மக்களிடம், “வழியில் ஓர் ஆற்றைக் கொண்டு அல்லாஹ் நம்மை சோதிப்பான். யார் அதிலிருந்து நீர் அருந்துகின்றாரோ அவர் என்னைச் சேர்ந்தவரல்லர். யார் அதில் ஒரு கையளவு மட்டும் தண்ணீர் அருந்தி தம்மைக் கட்டுப்படுத்திக் கொண்டு அந்த ஆற்றைக் கடக்கிறாரோ அவர்தான் என்னைச் சேர்ந்தவர்” என்று கூறினார்.

எப்போதுமே மாறுபடும் இஸ்ராயீலர்கள் இங்கேயும் சொல் கேட்காமல் அந்த ஆற்றிலிருந்து அதிகமாக நீர் அருந்தினார்கள் சிலரைத் தவிர. நீர் அருந்தியவர்கள் “ஜாலூத்துடனும், அவன் படைகளுடன் இன்று போர் செய்வதற்கு எங்களுக்கு வலுவில்லை” என்று கூறி அங்கேயே உட்கார்ந்துவிட்டனர். இதிலிருந்து இறைநம்பிக்கையாளர்களையும், தமக்கு முழுமையாகக் கட்டுப்படுபவர்களையும் இனம் கண்டுகொண்ட தாலூத் இறைநம்பிக்கையாளர்களுடன் ஆற்றைக் கடந்தார்கள். நம்பமுடியாத பெருங்கூட்டத்தைக் கூட்டிச் செல்வதைவிட நம்பிக்கைக்குரிய சிறிய கூட்டம் மேலானது என்று எண்ணினார்.

இறைநம்பிக்கை கொண்டவர்கள் சிறு கூட்டத்தினராக இருந்தாலும் அல்லாஹ் நாடினால் பெருங்கூட்டத்தாரையும் வெல்ல முடியும் என்ற நம்பிக்கையில் முன்னேறினார்கள்.

அல்லாஹ் பொறுமையாளர்களுடன் இருக்கின்றான்.

திருக்குர்ஆன் 2:249